Współczesny sektor finansowy jest nieodłącznie związany z kredytami i pożyczkami, które pełnią istotną rolę w finansowaniu różnorodnych przedsięwzięć i potrzeb konsumenckich. Jednakże, jednym z aspektów, który budzi zarówno zainteresowanie jak i kontrowersje, jest prowizja za udzielenie kredytu – opłata, którą banki i instytucje finansowe pobierają za przyznanie kredytu.
Pojęcie prowizji za udzielenie kredytu odnosi się do opłaty, którą banki i inne instytucje finansowe pobierają od klientów w zamian za przyznanie kredytu. Jest to jednorazowa opłata, która może być naliczana jako stała kwota lub jako procent kwoty udzielonego kredytu. Z punku widzenia kredytobiorcy prowizja ta stanowi istotny element kosztów związanych z zaciągnięciem kredytu i może mieć znaczący wpływ na całkowity koszt kredytu.
Wpływ prowizji za udzielenie kredytu na kredytobiorców może być różnorodny i zależy od wielu czynników, takich jak: wysokość prowizji, struktura kredytu, warunki spłaty oraz obowiązujące stopy procentowe. Z jednej strony, pobieranie prowizji może być uzasadnione dla instytucji finansowej, jako sposób pokrycia kosztów związanych z procesem udzielania kredytu, w tym analizą ryzyka, dokumentacją i obsługą klienta. Z drugiej strony, wysoka prowizja może stanowić dodatkowe obciążenie dla kredytobiorcy, zwłaszcza jeśli nie jest ona transparentnie prezentowana i uwzględniona w ogólnym koszcie kredytu.
Nieproporcjonalnie wysokie koszty udzielenia kredytu
Kontrowersje wokół prowizji za udzielenie kredytu wynikają głównie z obaw dotyczących uczciwości i przejrzystości sposobu naliczania oraz wysokości tej opłaty. Istnieją przypadki, w których prowizja może być naliczana w sposób nieproporcjonalnie wysoki w stosunku do rzeczywistych kosztów ponoszonych przez instytucję finansową. Ponadto, brak przejrzystości w prezentacji prowizji może prowadzić do sytuacji, w której kredytobiorca nie jest w pełni świadomy wszystkich kosztów związanych z kredytem, co może być szkodliwe dla jego finansowej świadomości i zdolności do podejmowania świadomych decyzji.
Nest Bank jest jednym wiodących kredytodawców, który pobiera za swoją usługę wysoką prowizję. Średnio prowizja banku kształtuje się na poziomie 20-30 % kwoty kredytu.
Przykłady:
1. kwota kredytu: 158 231,07 PLN – kwota prowizji: 44 146,47 PLN
2. kwota kredytu: 199 998,82 PLN – kwota prowizji: 40 799,76 PLN
3. kwota kredytu: 190 627,35 PLN – kwota prowizji: 31 453,51 PLN
Bank, w związku z kredytowaniem prowizji i comiesięcznego naliczania odsetek również od tej kwoty, faktycznie uzyskuje wyższe „wynagrodzenie” za udostępnienie kapitału.
Dodatkowo domeną Nest Banku jest przerzucanie kosztów pośrednika banku na klienta. W przypadku wyżej przytoczonych trzech przykładów kredytów, kredytobiorca nie tylko zapłacił prowizję należną dla banku, ale również zobowiązany był do sfinansowania opłaty uiszczonej na rzecz pośrednika kredytowego.
Przykłady:
1. kwota kredytu: 158 231,07 PLN – kwota prowizji: 44 146,47 PLN
-> prowizja dla pośrednika: 14 880,60 PLN
2. kwota kredytu: 199 998,82 PLN – kwota prowizji: 40 799,76 PLN
-> prowizja dla pośrednika: 37 673,06 PLN
3. kwota kredytu: 190 627,35 PLN – kwota prowizji: 31 453,51 PLN
-> prowizja dla pośrednika: 9 009,84 PLN
Oczywiście prowizja dla pośrednika została również skredytowana. Tym sposobem Nest Bank, poprzez naliczanie od tej kwoty co miesiąc odsetek, uzyskiwał dodatkowe wynagrodzenie.
Nietransparentne działania banku zasługują na karę
Kredytobiorcy nie powinni pozwalać bankom, na podejmowanie działań skupiających się jedynie na uzyskaniu jak największego zysku z tytułu udzielenia kredytu. Dominująca pozycja przedsiębiorcy w relacji z konsumentem jest mocno nadużywana.
W kwestii zawyżania kosztów pozaodsetkowych wypowiedział się m.in. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Wyrok C-321/22 z dnia 23.11.2023 r. otwiera możliwość eliminacji z umów kredytów konsumenckich, warunków uznanych za nieuczciwe, zwłaszcza w zakresie nadmiernie wysokich opłat okołokredytowych lub warunków dotyczących spłaty pożyczki. Dodatkowo obowiązująca od 18.12.2011 r. Ustawa o kredycie konsumenckim dokładnie określa jakie informacje powinna zawierać każda umowa kredytowa. Niezastosowanie się przez kredytodawcę do przyjętych norm i popełnienie przynajmniej jednego uchybienia, daje możliwość kredytobiorcy na zastosowanie tzw. Sankcji Kredytu Darmowego. Jest to środek prawny który ma na celu zadziałać odstraszająco i zniechęcająco, ponieważ pozbawia banki zysku w postaci odsetek i kosztów okołokredytowych.
Jak więc sprawdzić, czy istnieje możliwość zastosowania
Sankcji Kredytu Darmowego?
Warto skorzystać z usług specjalistów, którzy mają doświadczenie w prowadzeniu analogicznych spraw i przekazać im umowę do analizy.
Choć zobowiązania kredytobiorców gotówkowych zwykle nie osiągają tak wysokich sum jak w przypadku kredytów powiązanych z walutą obcą (CHF, USD czy EUR), to ze względu na znaczne opłaty za uruchomienie kredytu, od których instytucje finansowe często naliczają odsetki, walka może okazać się i tak bardzo opłacalna dla konsumenta.
Oferta Grupy Kapitałowej Votum obejmuje m.in. analizę umów kredytowych lub pożyczek, identyfikację ewentualnych naruszeń ustawy o kredycie konsumenckim oraz pomaganie klientom w skorzystaniu z przysługujących im korzyści na drodze postępowania przedsądowego i sądowego.
Do każdego Klienta podchodzimy indywidualnie, dlatego przydzielimy Ci Twojego osobistego doradcę, który skontaktuje się z Tobą, aby dobrać najlepsze dla Ciebie rozwiązanie oraz zapewnimy bezpłatną analizę Twojej umowy kredytowej lub umowy pożyczki.
Anna Wróblewska
Koordynator ds. Rozwoju Projektu i Sprzedaży